نشانی از تو ندارم اما نشانی ام را برای تو مینویسم:

در عصرهای انتظار به حوالی بی کسی قدم بگذار

خیابان غربت را پیدا کن و وارد کوچه پس کوچه های تنهایی شو

کلبه ی غریبی ام را پیدا کن بید مجنون خزان زده

و کنار مرداب آرزوی های رنگی ام در کلبه را باز کن

و به سراغ بغض خیس پنجره برو ، حریر غمش را کنار بزن

مرا می یابی